Z twarzą do impro

W październiku odbędą się ostatnie w tym roku warsztaty improwizacji teatralnej z improwizatorką i edukatorką Agnieszką Matan.
Wprowadzą w podstawy impro oraz gry, na których opierają się wszelkie spektakle i występy improwizowane.

Zwieńczy je otwarty wieczór impro w listopadzie, w którym można wziąć udział również w charakterze publiczności.

• 10.10, 15:15 ◦ podstawy impro – warsztaty na poziomie otwartym ◦ zapisy od 03.10 w linku→ 
  • miejsce: CAM, al. Armii Ludowej 9, Warszawa
  • z tłumaczeniem z/na PJM
• 24.10, 17:30 ◦ kontynuacja – gry improwizowane – dla osób znających podstawy impro 
  • miejsce: domek Towarzystwa Polska-Finlandia (TPF), ul. Jazdów 10/8, osiedle Otwarty Jazdów, Warszawa
• 14.11, 17:00 ◦ warsztaty podsumowujące i próba przed występem
• 14.11, 18:30 ◦ występ podsumowujący warsztaty – otwarty dla publiczności – szczegóły w linku→
  • miejsce: Apteka Sztuki, al. Wyzwolenia 3/5, Warszawa
  • z tłumaczeniem z/na PJM

Zapisy na kontynuację 24.10 i 14.11: 

• na miejscu po warsztatach 10.10 
• zaś dla osób mających doświadczenie w impro z innych warsztatów od 11.10 mailem: warsztaty@loesje.pl 

Sesja podstaw odbywa się na poziomie otwartym.

Do aktywnego udziału w podstawach nie jest potrzebne wcześniejsze doświadczenie w improwizacji ani innych zajęciach teatralnych. 
Warsztaty dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych – dzieci zapraszamy pod opieką osób dorosłych. 
Udział we wszystkich wydarzeniach jest bezpłatny, na warsztaty obowiązują zapisy.

W skrócie – bo rozwija umiejętności przydatne na co dzień: 

• twórcze myślenie, 
• pewność siebie i spontaniczność,
• szukanie nieszablonowych rozwiązań. 

Pomaga też pozbyć się stresu przed pracą w grupie i wystąpieniami publicznymi oraz uczy podstawowych technik aktorskich. 

Warsztaty impro są doskonałym laboratorium interakcji społecznych. Opierają się na konstruktywnym praktykowaniu umiejętności, o których socjolog Erving Goffman pisał w kontekście „pracy nad twarzą” (facework).
Są okazją do ćwiczenia „dawania twarzy”, a czasem „ratowania twarzy”, czyli wspierania wizerunku osoby, z którą wchodzimy w bezpośrednią interakcję. 

To także współpraca na rzecz budowania pozytywnego wizerunku i „twarzy”, na jakiej zależy innej osobie. W impro oznacza to przyjmowanie pomysłów innych osób i wspólne rozwijanie ich bez oceniania. 
Niezbędne jest też przyjęcie założenia, że do stworzenia sceny i całego spektaklu potrzebna jest tak kreatywność indywidualna, jak umiejętność współpracy w grupie i wspieranie kreatywności innych. Bez wzajemnego wspierania się, impro nie osiąga podstawowego celu – wspólnego opowiadania historii. 

W momentach impasu twórczego innej osoby oznacza to wnoszenie podpowiedzi, które uzupełniają pomysł i ratują sytuację, a tym samym „twarz” innej osoby. 

I nie tylko.

Konsekwentne wspieranie innych w budowaniu „twarzy” pozwala wypracować ją również nam samym – jako osoby podającej rękę i współpracującej z grupą.

Jesienny cykl impro – warsztaty i występ w Aptece Sztuki – poprowadzi komiczka i trenerka Agnieszka Matan. Aktywnie zajmuje się improwizacją stosowaną, czyli praktycznym zastosowaniem wartości impro poza sceną.
Autorka programów „Halo taxi Bilans trzydziestolatki, „Języki obcych” i „Jesteś u pani”. Należy także do Kolektywu Śmiesznie oraz współtworzy podcast „Koleżaneczki od śmiania i płakania”. 

O impro pisze:

❝ Improwizacja komediowa jest sztuką wyjątkową, ponieważ praktykowanie jej nie polega na nauce sprawnego żartowania, szlifowania anegdot czy błyskotliwych historii. W praktyce oznacza ciągłe ćwiczenie w swoim zespole: uważności na drugą osobę, słuchania, zgadzania się, otwartości na nieznane i współpracy.

Zadania te wydają się proste, jednak po kilkunastu latach edukacji szkolnej zazwyczaj towarzyszy nam ocenianie wszystkiego, co wydarza się dookoła, oraz paraliżujący strach przed popełnieniem błędu. Zasady improwizacji komediowej są przydatne nie tylko na scenie. Mają zastosowanie u wszystkich twórczych osób – piszących, komponujących, tańczących, malujących. Bez względu na uprawiany zawód – tworzenie czegokolwiek na bazie zgody, akceptacji pomysłów swoich i innych osób oraz odwagi do ich wyrażania przynosi niezwykłe efekty. ❞

Wydarzenia wpisane są w projekt 'Kreatywność | w głowie się nie mieści’, dofinansowany ze środków m.st. Warszawy oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: Ojczysty – dodaj do ulubionych. Edycja 2024.

Więcej o impro

O impro i jego założeniach poczytasz w artykule Agnieszki Matan „Dlaczego twórczość potrzebuje improwizacji„. 

O polskim języku migowym i tłumaczeniach na PJM w tekście „Loesje w świecie języka migowego” Artura Werbla.

Pochodzą z książki „Wyobraźnia | zbiór reguł jest nieograniczony” wydanej przez Loesje i dostępnej jako nieodpłatny e-book. 

Loesje

czyli po polsku Lusia lub Luśka

To pełna energii, wiecznie młoda duchem Holenderka. Użyczyła imienia grupie osób, które wierzą, że plakaty mogą spowodować rewolucję, zaś hasła z jej podpisem odzwierciedlają to optymistyczne podejście. Zamiast pouczać, zachęcają do refleksji i dyskusji oraz konstruktywnego, ale też krytycznego spojrzenia. Ich największy zbiór – w kilkudziesięciu językach – dostępny jest na www.loesje.org.